* Samsara - z sans. „kołowrót życia”, „krąg życia”; termin odpowiadający powtarzalnemu cyklowi narodzin i śmierci (tj. wielorazowej inkarnacji), obrazowany na mocy alegorycznego znaczenia figury węża pożerającego własny ogon (oznaczającego krążącą bez ustanku energię kundalini, „zakleszczoną” w sidłach czasu)
* retrogradacja - pozorny obrotowy ruch wsteczny planety, którego konsekwencją jest „wygaszony” zewnętrzny wpływ energetyki ciała niebieskiego, którego retrogradacja dotyczy; przejawia się pod postacią zmarginalizowanego lub odwleczonego w czasie znaczenia planety dla charakterologicznego całokształtu kosmogramu natalnego; retrogradacja dotyczy również węzłów księżycowych, choć akurat tutaj określa ona ich naturalny charakter, a nie - tak jak ma to miejsce w przypadku planet - odstępstwo odeń
* synastria - zestawienie porównawcze dwóch lub więcej kosmogramów, ukazujące korelacje ciał niebieskich pod kątem ich [tychże planet] indywidualnych jakości oraz tworzonych przez nie wzajemnych aspektów, układów i figur planetarnych; synastrie dotyczą najczęściej relacji partnerskich, choć mogą odnosić się również do osób spokrewnionych, a także zarówno minionych, jak i nadchodzących wydarzeń
* grawitowanie karmiczne - inaczej przyciąganie energetyczne, dotyczące relacji bezpośrednio personalnych, a także pokoleniowych, związane z posiadaniem zbieżnego inkarnacyjnego bagażu doświadczeń; wyjaśnia na głębszym poziomie tzw. prawo przyciągania, dochodząc przyczyn wspólnotowego orbitowania wokół idei, zamysłów, pragnień i celów
* maya/maghamaya - z sans. „iluzja”/”wielka iluzja”; termin orzekający o charakterze świata mikro i makro, wskazujący na niebezpieczeństwa płynące z identyfikacji istoty jestestwa z pakietem (wkomponowanym, zaimplementowanym i/lub samodzielnie skonstruowanym) wyobrażeń o świecie, co uniemożliwiać może świadomą kreację tegoż świata. Przesłanie rzeczonego pojęcia można zawrzeć w zdaniu: „świat nie jest tym, czym się wydaje”; co ciekawe, maya, jako zwerbalizowany konstrukt myślowy, będąc nierozpoznaną - a przez to więc niezrozumianą - sama w sobie także jest złudzeniem.
* domicyl - określenie pozycji planety przebywającej w znaku swego władztwa (czyli np. Saturna w Koziorożcu, Słońca w Lwie, Wenus w Byku, itd.; patrz: pramudita avashta)
* Atman - z sans. dusza człowiecza, jako subtelna, eteryczna emanacja Absolutu - jednakowoż wyjściowo uboższa, oddzielona od Źródła poprzez „wrzucenie jej w świat”; Jyotisha wyróżnia: Jevaatma (dusza nienasycona światem materialnym, „przyszpilona” do Prakrti) i Devaatma (dusza przebudzona, wyzbyta z przywiązań wobec rzeczy i zjawisk przemijalnych, zbliżająca się do Boga)
* Brahman - z sans. Dusza Najwyższa, Absolut, którego poszukuje i do ponownego zjednoczenia z którym dąży Atman; z łac. Corpus Supremum, tj. „Ciało Najwyższe”, wszechobecne i wszechprzenikające
* Rahu - z sans. „smocza głowa”; węzeł księżycowy północy
* Ketu - z sans. „smoczy ogon”; węzeł księżycowy południowy
* kundalini - z sans. „energia życia”, „energia witalna”, przyrodzona każdemu człowiekowi na mocy prawa Absolutu, pnąca się wzdłuż kręgosłupa od czakry podstawy (Muladhara), przez czakrę splotu słonecznego (Schuschummna), aż do czakry korony (Ajna); jej najprymitywniejszym wyrazem jest energia seksualna, kanalizująca popędy w służbie instynktu przetrwania i zachowania gatunku
* dominanta - wedle prawideł astrologicznego systemu ptolemejskiego i placydyjskiego (a także wedyjskiego) planeta, którą w analizie danego kosmogramu natalnego można wyróżnić jako wiodącą dzięki ocenie jej sumarycznej jakości. Tę sumaryczną jakość planety określa się na podstawie: punktu jej położenia w znaku zodiaku i domu astralnym, charakteru jej ruchu po ekliptyce oraz charakteru związków (układów i aspektów), jakie tworzy z innymi planetami. Dominant w takim kosmogramie może być kilka.
* kopa avashta/astagamtha - z sans. „spalona” planeta (tj. będąca w ścisłej koniunkcji ze Słońcem), której wpływ zewnętrzny został zmarginalizowany, przetransformowany lub zniszczony - efekt zależny jest od kombinacji ścierających się żywiołów. Nierzadko, jako fragmentaryczna blokada potencjału, bywa pośrednim powodem niepowodzeń w danej dziedzinie, rodząc napięcia i wzmagając frustrację (np. spopielona elekcyjna Wenus w domu V lub VII); może przyczynić się do przewartościowania sposobu życia, a w konsekwencji doprowadzić do diametralnej transformacji duchowej.
* vikala avashta - z sans. określenie jakościowej kondycji planety przebywającej na wygnaniu (a więc w znaku opozycyjnym względem swojego macierzystego sygnifikatora - np. Neptun natalnie rezydujący w Pannie); skutkuje ujarzmieniem energii danego ciała niebieskiego, a w konsekwencji jej skoncentrowaniem lub wyparciem; występuje tak w kosmogramach urodzeniowych, jak i horoskopowych zestawieniach periodycznych i efemerydalnych (patrz: Mahadasha i Antardasha)
* debilitacja - określenie jakościowej kondycji planety będącej w upadku, co w tym wypadku wskazuje jej pozycja w znaku niekompatybilnym względem niej wedle przypisanych im (planecie i znakowi) żywiołów (np. Mars w Raku); dotyczy zwłaszcza tzw. planet osobistych (personalnych)
* pramudita avashta - z sans. planeta w egzaltacji, tj. przebywająca w znaku swego władztwa (patrz w: domicyl)
* egzaltacja - określenie jakościowej kondycji planety, w tym wypadku znajdującej się w znaku albo swego władztwa (patrz: pramudita avashta), albo przynajmniej
w odpowiadającym jej pod względem przypisanych im (planecie i znakowi) żywiołów (np. Słońce w Strzelcu); dotyczy zwłaszcza tzw. planet osobistych (personalnych)
* Atmakaraka - z sans. władca horoskopu natalnego (choć pojawia się również i zmienia w kolejnych szesnastu podstawowych dywizjach kosmogramu urodzeniowego opracowanego wg zodiaku syderycznego, tzw. kundali vargas); jako wiodący spośród ośmiu głównych indywidualnych sygnifikatorów planetarnych (tzw. węzłów duszy) określa charakter duszy inkarnującej, przybliżając jej cele i zadania do wykonania w bieżącym wcieleniu
* ashtava varga - z sans. kondycja indywidualnego potencjału jednostki, ukazująca się w zestawieniach synastrycznych kosmogramu natalnego i opartych na nim dywizji; ocena ogólna kosmogramu natalnego
* Judha Grahas - z sans. „wojna planetarna”; dotyczy ścisłej koniunkcji antagonistycznych względem siebie planet; występuje w kosmogramach natalnych i horoskopach elekcyjnych
* Śubhapati - z sans. dyspozytor planetarny (tj. władca) znaku, w którym przebywa (natalnie bądź periodycznie) księżyc
* Lagna - z sans. ascendant
* Arudha Lagna - z sans. znak przebywający w domu dziesiątym, którego wierzchołek wyznacza północny punkt osi Immum –> Medium Coeli (dotyczy kosmogramu urodzeniowego)
* Paka Lagna - znak, w którym znajduje się dyspozytor planetarny (tj. władca) znaku figurującego jako ascendant (dotyczy kosmogramu urodzeniowego)
* Paka Lagnesha - dyspozytor planetarny (tj. władca) znaku, w którym przebywa władca znaku figurującego jako ascendant (dotyczy kosmogramu urodzeniowego)
* karaka - z sans. sygnifikator (najczęściej jako planeta)
* drishti - z sans. „wnikliwy wgląd”; odnosi się do analitycznej precyzji badań nad kondycją planet w znakach (czym zazwyczaj z grubsza zajmuje się astrologia zachodnia), a także znaków w domach astralnych, co dla odmiany z właściwą sobie skrupulatnością roztrząsa Jyotisha (dopuszczając minimalne orbium (tj. różnicę kątową) 0,5 minuty kątowej)
* bhava - z sans. sektor/matryca/dom astralny; wyróżnia się ich dwanaście, tyle samo co znaków zodiakalnych
* Śubhakartari - z sans. sytuacja, gdy w danym znaku zodiaku aktualnie rezyduje grupa planet ukazujących się w rzeczonym kosmogramie/horoskopie jako benefiki; i tutaj ważna uwaga: taką kumulacją może być Stellum, lecz Stellum wcale nie musi składać się z planet niosących pozytywne jakości
* Paphakartari - z sans. sytuacja, gdy dany znak zodiaku oblegany jest przez liczną grupę planet ukazujących się w rzeczonym kosmogramie/horoskopie jako malefiki; podobnie jak w przypadku Śubhakartari, takowe nagromadzenie ciał niebieskich może występować jako Stellum, jednak Stellum nie musi oznaczać wysoko liczebnej delegacji planet wyrażających negatywne jakości
* Grahas - z sans. planety
* kundali varga - z sans. horoskop dywizyjny, będący wariacją (rozszerzeniem) znaczenia figuracji sygnatur zodiakalnych w domach astralnych w kosmogramie natalnym
* dyrekcja - planeta poruszająca się swym zwyczajnym ruchem prostym, periodycznie górująca w danym znaku zodiaku
* elekcja - planeta periodycznie wstępująca w dany znak zodiaku; może dotyczyć planety „królującej” (tj. wkraczającej do znaku swego władztwa), choć niekoniecznie
* progresja - zjawisko chroniczne, wskazujące skoncentrowaną i postępującą jakość wpływu energetyki ciała niebieskiego, którego owe zjawisko dotyczy. Wpływ ten rozpatrywany jest jako bezpośrednio indywidualny w świetle natury horoskopu progresywnego badanej osoby, będąc ściśle związanym z dokładnym punktem położenia danej planety (patrz: symbole sabiańskie).
* tranzyt - podobnie jak w przypadku progresji zjawisko chroniczne, z tą różnicą jednak, że dotyczące prawdopodobnych skutków ogólnych wynikających z tegoż zjawiska; odnosi się przede wszystkim do planet aspektujących (tzw. dyspozytorów), nie zaś aspektowanych (a więc podległych dyspozytorom).
* cykl planetarny - innymi słowy okres obiegowy planety po ekliptyce, zgodny z jej orbitalnym ruchem obiegowym wokół Słońca.
* dyspozytor planetarny - czyli władca danego znaku zodiaku (niekoniecznie jednak przebywający w tym konkretnym znaku), „mający w swojej pieczy” sąsiadujące planety, podległe mu z uwagi na swą niższą względem niego jakość - faktyczną (naturalną, tj. taką, jaką posiadają będąc akurat w swoim domicylu) lub kondycyjną (periodyczną, tj. taką, jaką posiadają przebywając w znaku względem siebie kompatybilnym lub niekompatybilnym (pod kątem patronującego im - planecie i znakowi - żywiołu)); patrz: derywacja
* kendra bhava - z sans. domy (astralne) kardynalne (tj. I, IV, VII, X)
* panaphara bhava - z sans. domy (astralne) stałe (tj. II, V, VIII, XI)
* apoklima bhava - z sans. domy (astralne) mieszane (tj. III, VI, IX, XII)
* derywacja - czyli innymi słowy wymienność opozycyjna, tzn., że planeta znajduje się w znaku przeciwległym względem tego, którym włada (np. Merkury w Strzelcu, a Jowisz w Bliźniętach); może oznaczać jej egzaltację (patrz: pramudita avashta) lub wygnanie (patrz: vikala avashta); dotyczy również porównawczo transferowego położenia wierzchołków obu osi (tak Ascendant –> Descendant, jak Immum –> Medium Coeli), tłumacząc choćby dziedziczność cech psychofizycznych, a także konwergencję celów inkarnacyjnych na linii dziecko-rodzice (dla przykładu: znak słoneczny dziecka figuruje jako ascendant jego matki, a znak księżycowy jako znak słoneczny jego ojca)
* rektyfikacja - domniemany - na podstawie dotychczas nabytej wiedzy, intuicji i skompilowanych szczątkowych danych osobowych - wygląd indywidualnego kosmogramu urodzeniowego (lub horoskopu elekcyjnego); sporządzany zazwyczaj w celu sprawdzenia korelacji synastrycznych w obrębie członków rodziny i osób najbliższych, prawdopodobnie powiązanych karmicznie; nierzadko zwiera derywacje transpersonalne
* Ascendant - punkt wschodu Słońca na ekliptyce w kosmogramie natalnym; także wierzchołek astralnego domu pierwszego (matrycy ego - domicylu Barana); ukazuje wiodące cechy fenotypiczne człowieka, którego dany kosmogram dotyczy - tak dziedziczone genetycznie, jak uwarunkowane prenatalnie i postnatalnie, tj. środowiskowo (budowa i kształt ciała, kolor oczu i włosów, defekty, skazy, itp.)
* Descendant - przeciwległy Ascendantowi punkt zachodu Słońca na ekliptyce; wyznacza wierzchołek astralnego domu siódmego (matrycy partnerstwa, związków i relacji formalnych - domicylu Wagi)
* benefiki i malefiki - czyli archetypowy i upraszczający dualizm , dzielący planety na dobroczynne i złowrogie: tradycyjnie do tych pierwszych zalicza się tzw. planety osobiste (tj. Wenus i Jowisza; wyjątkiem jest tu Mars, etykietowany jako malefik), do tych drugich zaś Saturna i wszystkie spośród transsaturników; co ciekawe, planetą neutralną pozostaje Merkury, nieprzypisywany do żadnej z obu kategorii. U wielu spośród miłośników astrologii (szczególnie tyczy się to laików) panuje błędne przekonanie (powodowane wytłumaczalną psychologicznie reakcyjną życzeniowością), jakoby natura zarówno beneficzna, jak i maleficzna, kategorycznie dana była poszczególnym planetom, bez względu na ich kondycyjną jakość objawiającą się na płaszczyźnie indywidualnego kosmogramu. Nie jest to prawdą. Planetę można opatrzyć mianem benefika (lub malefika) na podstawie całokształtu jej charakteru, a ten możliwy jest do nakreślenia dzięki takim zmiennym, jak kondycja jakościowa tegoż ciała niebieskiego (determinowana jego położeniem w danym znaku i domu) oraz aspekty i układy, jakie tworzy wraz z innymi planetami.
* transsaturniki - wszystkie planety znajdujące się dalej od Saturna, a więc Uran i Neptun, a także (karłowaty) Pluton; reprezentują wyższe oktawy (a więc i opozycje) archetypowych cech kardynalnych Ojca Czasu: rewolucyjność burząca skostniałe struktury (Uran), wyrwany z przytłaczającego uziemienia personalny idealizm (Neptun) oraz zdecydowaną aktywność w miejsce stagnacji (Pluton); z uwagi na liczoną wedle ziemskiej rachuby czasu długość okresów obiegowych wokół Słońca zwane również „planetami transpersonalnymi” (pokoleniowymi); w niektórych szkołach astrologii (także wschodnich, m.in. Lahiri) określane mianem „ambasadorów galaktyki”
* koniunkcja - aspekt dotyczący dwóch (lub więcej, w przypadku Stellum) planet; wyróżnia się koniunkcje ścisłe (od 0 do 5 stopni kątowych różnicy) i średnie (maks. do 10 stopni kątowych); niekiedy związku między planetami wyrażonego dziesięciostopniową różnicą kątową nie uznaje się za koniunkcję, orzekając, że odległość ta jest jak na nią zbyt duża; patrz: yuti
* nakshatra (nakszatra) - z sans. „dzierżący władzę”; w astrologii wedyjskiej (patrz: Jyotisha) rezydencja księżycowa, określająca dokładny sektor położenia naturalnego ziemskiego satelity w indywidualnym kosmogramie natalnym, choć rozpatruje się także położenie planet w nakszatrach ; tradycyjnie uwzględniana w zodiaku syderycznym (gwiazdowym, patrz: Ayanamsa), zdecydowanie rzadziej stosowana w oparciu o zodiak radix (tropikalny) - najprawdopodobniej z uwagi na rozbieżności precesyjne.
Klasycznie wyróżnia się dwadzieścia siedem nakszatr, z dodatkową dwudziestą ósmą (Abhijit, z sans. „zwycięska”, „niepokonana”; oznacza gwiazdę Vega (Alfa Lyrae)), przez którą ciała niebieskie przechodzą w latach przestępnych.
* tattvas - z sans. żywioły, inaczej jakości, przypisane zarówno planetom, jak i znakom zodiaku; astrologia zachodnia (zgodnie z systemami ptolemejskim i placydyjskim) podaje naturalnie występujące we wszechświecie fizycznym cztery podstawowe żywioły, stosując ich różnicowanie podług dwóch grup, z których każda zawiera po dwie wzajemnie uzupełniające się jakości: męskich (apollińskich, fallicznych; yin) oraz żeńskich (dionizyjskich, jonicznych; yang) - do pierwszej zaliczają się ogień (agni/tejas) i powietrze (vaju), w skład drugiej z kolei wchodzą ziemia (prithvi) oraz woda (apas).
Jyotisha, traktując tattvy jako wypadkową (ewolut) Prakrti (patrz: Prakrti), wyróżnia dodatkowy piąty żywioł - eter (akasha), spajający tę oto różnoraką czterodzielną podstawę wszelkiego materialnego istnienia.
* Dasha Gochara - z sans. predykcje potencjalne, wynikające z periodycznych ruchów planet po okręgu ekliptycznym
* guny - z sans. oznacza „cechy” lub „więzi”, w praktyce określające jakościowy charakter poznania determinowany nie tyle udziałem, ile przygotowaniem i nastawieniem emocjonalnym, mentalnym i psychicznym podmiotu. O ile filarami rozczłonkowanego europejskiego empiryzmu są kolejno epistemologia, aksjologia i ontologia (z których jedynie ta ostatnia może - jak zwykło się sądzić - rościć sobie prawo do debat o predestynacji i transcendencji), o tyle filozofia Wschodu, rzecz jasna dostrzegając i akceptując rozdzielność wszelkich objawiających się zmysłom rzeczy, nie aprobuje jednakże kategorycznej elementarnej separacji przedmiotu postrzegania od postrzegającego go podmiotu, wskazując, że to, co słyszymy, widzimy, dotykamy, smakujemy i wąchamy, jest takim, jakim to coś słyszymy, widzimy, dotykamy, smakujemy i wąchamy, słowem - naszym wyobrażeniem, a nie tym, czym jest według swej istoty. Dlatego właśnie guny mają charakter efemeryczny, konwergentny i fluktuacyjny, stanowiąc - obok tattvas - manifestację podzielonych cząstek absolutnej świadomości, wciąż na nowo rozkwitającej i umierającej pod niezliczonymi postaciami.
Wyróżnia się trzy guny: rajas (zmysłowość, głód, pożądliwość, zachłanność), tamas (ignorancja, niewiedza, roszczeniowa kontestacja, negacja) i sattva (zrozumienie, współczucie, łaska i miłosierdzie). Błędem, wynikającym z niedoszacowania (lub - również wspartego przeświadczeniem - przeszacowania), jest aprioryczne (tj. jedynie na podstawie wglądu w archetypy, niesprzyjającego rzetelnej ocenie indywidualnej jakości i potencjału danego znaku) przyporządkowywanie gun sygnaturom zodiakalnym, gdyż tak naprawdę każdy ze znaków zawiera w sobie cechy typowe dla każdej z nich - a o tym, które z nich okażą się dominujące, a które uśpione (recesywne), świadczy kondycja tak danego znaku, jak obsadzających go obiektów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz