Fundamentalnym prawem natury jest wszelka zmienność.
Delikatność, kruchość i łamliwość to cechy nam przyrodzone i całkiem naturalne.
Tak jak kręgi wody rozchodzą się po tafli jeziora, począwszy od miejsca, którego dotknęły odnóża nartnika, i tak jak kasztanowiec zrzuca swe letnie szaty w niewzruszonym oczekiwaniu na nastanie zimy, tak każde ludzkie istnienie znajduje swe odbicie w cyklicznym obiegu pór roku: od pokrytej zielonością wiosny narodzin, wiodącej ku dorosłości w rozkwicie lata, przez tak wietrzną i deszczową, jak urzekającą mnogością barw jesień starości, po ostatni oddech zastygający w mroźnym powietrzu wczas srogiej zimy.
Ulatuje on gdzieś w przestworza, łącząc się z esencją dzieła wszelkiego stworzenia. Pozostaje ona widoczna dla tych, którzy zdolnością patrzenia obdarzeni, nauczyli się także widzieć.
Przemijanie jest
jedynym, czego możemy być pewni, gdyż jedyną pewną stałością jest śmierć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz